jako dziecko...

Kiedy byliśmy dziećmi, nie wpychano nas w miłość

Nie trzymali nas za ręce i nie ciągnęli

Kiedy byliśmy dziećmi, nie mogliśmy płakać w obliczu miłości

Bojąc się jej głębi, nie mogliśmy uciec do piasku

Teraz skoczyliśmy z tak wysokości

Ci, którzy nas widzą, są ciekawi naszego życia

Kiedy byliśmy starsi, nasze dusze były tak spalone

Gdy byliśmy dziećmi, nasze dusze powinny być trochę mniejsze

Czy moglibyśmy od razu wejść w tak wielką miłość?

Stopniowo, nasze serca powinny krwawić z miłości

Najpierw wszystko byłoby zmieszane z morzem

Nasza krew, nasza miłość przetrwałaby wielką miłość!