Nefesim kesilmemesi için
Bir ağacın altında oturuyordum
Ne hatırlıyorsam, yanımda oturana
Hikayelerimizi anlatıyordum
Böyle bir aşkı, sözümü kesmeden dinliyordu
Sessizlik içinde, gözlerim sana daldığında bile
Yerinden kalkıp gitmedi
O, içten aşkları özlemişti
Ne yalan söyleyebilirdim ki
İçimden çıkacak tek şey sevgiyken sana
Kimin ne yanlışı vardı diye bakmıyordum artık
Ortada bir aşk kalmışken!
Geçmiş zamanda bırakmış olsan da sen bu aşkı
Ben bu insanlarla geleceğe taşıyordum
Biliyorum, geçmişte yaşadığımdan
Kendimi götüremiyordum geleceğe
Sadece, sen beni gelip götürebilirdin!
Komentáře