Daha ne kadar içime atarım bilmiyorum
İrili ufaklı ne varsa biriktiriyorum kendimde
Ne kadar güzel de görünsem onlara
Bilmiyorlar, her nefeste içime çöken ağırlığı
Atmak istesem de bu taşlar geri dönüyor
Bir döngü, içimde hep yeniden birikiyor
Belki de öğrenmeliyim bu ağırlığı
Biriktirip, yavaş yavaş suya bırakmayı
Bir gün, belki de her taş hafifleyecek
Ve suya değdiği an
Küçük halkalarla yayılacak
Giderek, sessizce kaybolacak
Ve yeniden başlayacağım bu hayata!
Comments