İçimde kelebekler açmıyor
Onlar, içimdeki yaralar!
Kozalak haline geldiğinden
Acılarımın üstünü örtmek için geliyorlar
Kısa hayatlarında, hayatıma dokunmak
Ruhumun yenilenmesi için bana uçuyorlar
İçime yolculuk eder gibi içime işliyorlar
Kanatlarımı sallayıp başka bir boyutta uçabilmek
Özgürlüğümü ve yaratıcılığımı ortaya çıkarıyorlar
Dirilişin sembolü olarak, ölü kalmamı engelliyorlar
Onlar, o yollardan geçmiş biri olarak, bana güç veriyorlar
Şimdi hissediyorum: Şu anın değeri içinde, içimde açıyorlar!
Comments