Kara Hikayeler

Ben istemedikçe yalnızlaşıyorum

İstemedikçe, ölüm içime karışıp duruyor

İzledikçe biraz, kendimi tutuyorum

Kendi hikayelerimi unutmak için

İnsansız köşelerde durmaya alıştım

Ne zaman o kapıdan dışarı çıktım, hatırlamıyorum

Gördüklerim ve bana anlatılanlar o kadar dolu ki

Üstüme temiz bir yağmurun yağmasını bekliyorum artık

Onları da anlıyorum, benimki kadar kara hikayeleri var

Yine de ışıklar altında kalmayı tercih ediyorlar

Belki de bundan dolayı; ben hastayım, onlar normal

Ne olursa olsun, insan dışında kalan tüm hislere ihtiyacım var!