Kelebeğin Ölümü

O hiç değişmedi kalbimde

Değişen hep ben oldum karşısında

O hep hafif ve zarif kaldı kollarımda

Ben kirlettim elimi, gözlerine baka baka

O, gökyüzü renklerine sahipken

Kanatlarını kırdım mutluluktan uçarken

Karada ölümü yaşattım ona

O deniz olup gitmek isterken benimle

Kısacık hayatının en uzun zamanlarıydım

O, günlerini sayarken bensiz

Öyle şeyleri affetti ki bende yaralı ruhu

İç dünyamı ele geçirip parçaladı bedenimi