Küçükken...

Küçükken, atmadılar bizi bir aşka

Tutmadılar kollarımızdan, sürüklemediler

Küçükken ağlayamadık, aşk karşısında

Derinliğinden korkup kaçamadık kumlara

Şimdi, o kadar yüksekten atladık ki

Görenler, canımızın merakına düştü

Öyle yanmıştı ki canlarımız, büyükken

Küçükken, canımız biraz uf olmalıydı

Böyle girilir miydi hemen büyük bir aşka!

Azar azar, içimiz, aşkla kanamalıydı

Önce hepsi, karışacaktı denizle

Kanımız, aşkımız, çekecekti büyük aşkı!