Nasıl görmeliyim ki onu?
İçimde ne varsa yıktı geçti
Onun için olmadığım insan kalmadı
Hepsinde, ölüme kadar gittim!
Aklımda, ellerine dokunmak vardı
Biraz da olsa, beni öpmüş olan dudakları
Ama, kendimi, o kadar teslim etmişim ki
Artık, çekip çıkarması gereken bir elim kalmamış
Yanımdan gitmesinden korkarken ben
Duygularımın fazlalığı korkutmuş onu
Sevgimin, onun için ölebileceğinden
Etkilenmeden, üzgün olduğunu belirtmiş
Olamaz olan her şeyi, dilime almazken
Şimdi artık, bu kelime ile ölüp kalkıyorum
Ama, hiçbiri, gerçekten öldürmüyor beni
Yeniden deniyorum ve kalkıyorum ölüme!
Comments