Son Kuşlar

Son kuşlarıydı onlar, inancıydı

Hepsini birer birer öldürdüm

İçindeki umudu kanatsız bıraktım

En kötüsü, kalbini delip geçtim!

Uzun bir hiçliğe koyuverdim onu

Nereye ait olduğunu bilmeden

Parçalana parçalana gitti benden

Yaralarıyla, uyana uyana düşünden